い清める

らい・きよ~めharai·kiyo~meru6

1‑st. trans. V. auf ‑e
reinigen (von Sünden, von Schmutz); exorzieren.
Mizenkei
はらいきよ•
Ren’yōkei
はらいきよ•
Shūshikei はらいきよ•める
Rentaikei
はらいきよ•める
Kateikei はらいきよ•めれ
Meireikei
はらいきよ•めろ
はらいきよ•めよ