1‑st. intrans. V. auf ‑e
heftig bellen; wild kläffen; aggressiv brüllen.

え立てる

え・た~てhoe·ta~teru4

1‑st. intrans. V. auf ‑e
heftig bellen; wild kläffen; aggressiv brüllen.
Mizenkei
ほえた•
Ren’yōkei
ほえた•
Shūshikei ほえた•てる
Rentaikei
ほえた•てる
Kateikei ほえた•てれ
Meireikei
ほえた•てろ
ほえた•てよ
Kommentare